GRATEFUL DEAD "Aoxomoxoa" ( 1969 / reedycja 2019 )
GRATEFUL DEAD to nieistniejąca od 30 lat amerykańska grupa grająca psychodelicznego rocka, choć zaliczana do tego gatunku, łączyła także country, folk, bluegrass, jazz i bluesa. Poznałem ją w latach 90. i to jeszcze z kaset magnetofonowych i pewnej audycji radiowej. Wspomniane kasety i dokupione później winyle trzymam do dziś jednak dopiero niedawno wzbogaciłem kolekcje o odpowiedniki kompaktowe, a to za sprawą wznowień pierwszych płyt zespołu. Po zakupionych trzech pierwszych albumach w takich bogatych wersjach postanowiłem także nabyć niedawno "Workingman's Dead" ( 1970 ), w przepięknej, 3-płytowej edycji 3D ( postaram się też w najbliższym czasie o niej kilka słów napisać ) oraz wydanej w ubiegłym tygodniu piątej w dyskografii "American Beauty" ( 1970 ).
Grupa, choć zaliczana do psychodelic rocka, szczególnie na wybranej przeze mnie dziś "Aoxomoxoa" gra momentami pod THE MOODY BLUES. Archaiczne granie tamtej epoki zostało tutaj w pełni zremasterowane nie zatracając oczywiście brzmienia grupy. Jeśli chodzi o samo wydanie płyty to jest najwyższa półka. Dbałość o detale, cudowny papier książeczki ( błyszczący, najwyższej jakości ), świetny dźwięk, a samo trójwymiarowe opakowanie robi duże wrażenie. Na dysku głównym, poza tym, że obróbce cyfrowej poddano oba dyski, poza podstawowym albumem z 1969 roku dołożono także mix z 1971 roku, nieco wyraźniejszy moim zdaniem, z kolei na dysku drugim mamy trwające nieco ponad godzinkę fragmenty występów, które miały miejsce między 24, a 26 stycznia 1969 roku w Avalon Ballroom w San Francisco. Dla tych, którzy mieli szczęście żyć w tamtych czasach, a także dla wszelakich miłośników psychodelicznego rocka, polecam poniższe nagranie.
P.S. Album wydano w edycjach 1CD, a także 2CD w digipaku oraz mojej poniżej sfotografowanej 2 CD 3D DIGIPAK. Dla zainteresowanych ceny - odpowiednio do edycji - ok. 60 złotych, 75 złotych i 85 złotych.
 |
| Front... |
 |
| ...okazałe wnętrze... |
 |
| ...książeczka z wysokiej jakości błyszczącego papieru... |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz